قاتما قاریشیق!

بو بوش جیب ایله کی، هئچ بیر یئره یوخومدور اومید
«رسید مژده که: آمد بهار و سبزه دمید»!
خوش «حافظ» ین حالینا، تکجه غصه سی بوایدی:
«وظیفه گر برسد، مصرفش گل است و نبید»!
گئنه «ایادی دشمن» نه ائتدیلر کی، بویول
«فغان فتاد به بلبل- نقاب گل که کشید»؟!
گورون نئجه دئییر آماردا پارک سازمانی
«که: گرد عارضِ بستان، خط بنفشه دمید»!
تاپیلماز هئچ بِدنینَده بیر آزجادا ویتامین
«هر آن که سیبِ زنخدان شاهدی نگزید»!
او کس کی آی دابیر امضا قویور، بیزه بویورور:
«به راحتی نرسید آن که زحمتی نکشید»!
یئمه ک گوره نده، بئله حمله لر ائدیر، دئیه سن
«که پیشِ آهوی این دشت، شیرِ نر بدوید»!
دنیین بو ائوله نن اوغلان یوگورمه سین تله سیک
«که نیست بادیه ی عشق را کرانه پدید»
نه دن بونا قوجالار وئرمه ییر اوگوت- اخطار؟
«مگر نسیم مروت در این چمن نوزید»؟!
الینده سرمایاسی بیر لیسانس مدرکی دیر
«که پیر باده فروشش به جرعه ای نخرید»!
اوزو چای ایچمه ییب «آرش»، ولی یانیر اوره کی
«که رفت موسم و «حافظ» هنوز می نچشید»!