اسگندریان - تبریز - صریرنیوز: بشریت در طول تاریخ ، برای بقا به ارتباطات اجتماعی نیازمنداست وزیباترین لحظه ی زندگی هر آدمی با هم بودن وآرزوی هر خانواده ای دور هم بودن است چون زندگی با در کنار هم بودن هست که جریان دارد و این دورهمی هاست که به انسان امید زندگی میدهد و زیباترین لحظات در زندگی هر آدمی را به نمایش می گذارد ، کاش قدر این لحظات را بدانیم و از زندگی واز باهم بودن لذت ببریم،ما در عصر ارتباطات زندگی می کنیم هر چند انسان های نسل عصر ارتباطات در ظاهر پر ارتباط ودر جمع زندگی می کنند، اما در بطن امر هیچ ارتباط حقیقی بین آنان برقرار نشده وبایک دیوار شیشه ای به دور خوداحاطه شده و اسیر سلول انفرادی هستند که ناخواسته بنا شده است.
ما در دورانِ بی‌سابقه‌ای از تنهایی زندگی می‌کنیم ، و " زندگی در عصر ما تمرین تنهایی شده"، همه تنهایند،.. تنهایی به عنوان یک درد اجتماعی در بین جوامع به یک اپیدمی تبدیل شده است مکانیسم روانشناختی آن به معنای هشدار دادن نسبت به انزوا و تحریک ما برای دنبال کردن پیوندهای اجتماعی است، ما جوهر انسانیت یعنی ارتباط و با هم بودن رادر این عصر از یادبرده‌ایم، بشر دیروز در روابط انسانی خویش هیچ گاه طعم تنهایی و فقدان محبت را نمی چشید، اماامروز بیش از تمام دوران ها، تنهایی در جمع را تجربه می کند وپیوندهای انسانی عمیقی که به زندگی معنا می‌داد، هر روز ضعیف‌تر از قبل می‌شوند.
متاسفانه امروزه دغدغه‌ها و درگيري‌هاي مردم در جامعه افزايش پيدا کرده است به‌گونه‌اي که فرد ديگر حوصله يا زمان چنداني براي سپري‌کردن با اعضاي خانواده ندارد وباايجاد شکاف ميان‌نسلي عميق ميان والدين و فرزندان ، بسياري از جوانان حوصله وقت گذراندن با والدين و يا اقوام خود را ندارند. تغییر خانواده گسترده به هسته ای و کوچک شدن بُعد خانواده، به شکل اجتناب ناپذیری موجب کاهش دایره روابط اجتماعی انسان ها شده است ،بانبود سواد رسانه‌اي و همچنين عدم فرهنگ‌سازي‌هاي لازم شاهدکاهش دوام ارتباط میان اعضای خانواده وکاهش نقش خانواده در مقابل تاثيرپذيري بالا از شبکه‌هاي مجازي هستيم، چراکه به‌طور متوسط افراد در طول شبانه‌روز زمان زيادي از وقت خود را در شبکه‌هاي مجازي به‌سر مي‌برند که اين خود به‌يقين مي‌تواند پيامدهاي منفي بسياري را به‌دنبال داشته باشد، به‌گونه‌اي که درصدبالایی از انسان هادر کنار هم زندگي مي‌کنند اما کمتر همديگر را مي‌بينند، بيشتر توجه خود را به شبکه‌هاي اجتماعي، فضاي مجازي و تلفن همراه معطوف مي‌کنند.
به گفته ماکس وبر ما جهان اطراف مان را می سازیم و به ناگاه این واقعیت عینی آنچنان برما تحمیل می شود که گویی قفس آهنینی است که ما خود را در آن گرفتار می بینیم، رشد تکنولوژی علیرغم مزایای فراوان مادی، در حوزه ارتباطات انسانی عقلانیتی صوری و خالی از محتوا را برایمان به ارمغان آورده است انسان‌ها خود را با وسائل ارتباطی سرگرم ساخته، از مسائل واقعی زندگی خانوادگی و اجتماعی‌شان غافل شده‌اند و بیشتر درون ...
