رفتن به بالا
  • تعداد اخبار امروز : 0 خبر
  • شنبه ۸ مهر ۱۴۰۲
  • السبت ۱۵ ربيع أول ۱۴۴۵
  • 2023 Saturday 30 September

صریر: نمایش “تراس” به کارگردانی سهند رحیم‌بخش در تئاتر شهر تبریز به روی صحنه می‌رود.

به گزارش صریرنیوز به نقل از روابط عمومی این‌ نمایش، سهند رحیم‌بخش، طراح صحنه و کارگردان، ضمن اعلام این خبر اظهار کرد: نمایش تراس نوشته ژان کلودکریر، با ترجمه اصغر نوری از ۶ اردیبهشت در تئاتر شهر تبریز اجرای عمومی خواهد شد.
وی افزود: داستان این نمایش داستان‌ زوجی در آستانه جدایی است که به طبع این جدایی مشاور املاک افرادی را برای بازدید به خانه آن ها آورده است و این شروع ماجرای تئاتر تراس است.
رحیم‌بخش گفت: تئاتر تراس که اولین تجربه کارگردانی من برای اجرای عمومی است با نمایشنامه‌ای فانتزی آمیخته با غم و طنز به مهمترین درد و علت غم انسان مدرن پرداخته است؛ ارتباطات این عنصر وجودی حال در شکننده‌ترین و سطحی‌ترین حالت وجودی خود از دیرباز تا به امروز قرار گرفته است: ارتباط انسان با خود با دیگران و با پیرامون خود.
کارگردان جوان این‌ نمایش در خصوص علت انتخاب این متن خاطرنشان کرد: پس از انقلاب صنعتی و موج حرکت به سمت مدرنیسم که به طبع آن اتفاق افتاد یکی از مهمترین مسائلی که تحت تاثیر این جریان در محافل هنری ، روانشناسی فلسفی و جامعه شناسی مورد بحث واقع شده، دغدغه انسان و روابط انسانی است روابطی وسیع‌تر و کم عمق‌تر از همیشه و هدف گروه اجرایی نمایشنامه تراس از انتخاب و به صحنه بردن این نمایش نشانه رفتن به سمت این موضوع و بحران ارتباطی که به طبع آن اتفاق افتاده است می‌باشد.
گفتنی است، هانیه علی نژاد،امیر داور،آذین صمدی، پریسا جعفر زاده، عرفان آصفی، حسام الدین پورمحمدی،میر حسام کاظمی به عنوان بازیگر، علی بیگ محمدی به‌عنوان دستیار کارگردان، میلاد بصیر معادن به عنوان مدیر تولید، محمد حسین فرشباف محجوب زاد به‌عنوان مدیر صحنه، مرضیه قربانی به عنوان منشی صحنه، امیر نوری زاد و سبا سروی به عنوان دستیار صحنه، مهناز معصوم زاده به عنوان طراح پوستر ،میرحسام کاظمی به عنوان طراح صحنه، مرضیه قربانی به عنوان طراح گریم، پارلا زیرک کار به عنوان استایلیست، علی بیگ محمدی به عنوان طراح حرکت، ثنا رفیعی و میر حمید مولویان به عنوان عکاس و میر حمید مولویان و میر حسام کاظمی در ساخت تیزر سهند رحیم‌بخش را در اجرای این‌نمایش یاری کردند.
بر اساس این گزارش نمایش تراس از ۶ اردیبهشت ساعت ۲۰ در سالن استاد صادقی تئاتر شهر تبریز به روی صحنه می‌رود.

اخبار مرتبط

نظرات

یادداشت ویژه

روضه رضوان با نفس گرم «فخرالذاکرین» مکتب مرثیه تبریزی

به گزارش صریرنیوز: فرشید باغشمال: با درگذشت «مرحوم حاج‌فیروز زیرک‌کار»، آخرین بازمانده «مکتب مرثیه تبریز» از میان‌مان رفت و سینه‌ای از معارف ارادت‌ورزی به آستان قدسی اهل‌بیت علیهم‌السلام را با خود به سرای جاوید برد. ۱۹ مرداد ۱۳۹۹، روزی که «مرحوم حاج فیروز زیرک‌کار» معروف به «فخرالذاکرین» پیر عارف‌مسلک آستان مقدس آل‌الله رخت از دنیا بست و  در مقبره معروف به «حمال تبریزی» آرام گرفت. سال ۱۳۹۹ همین موقع‌ها بود که نهادهای فرهنگی و بی‌فرهنگی! مسابقه بَنِرزنی برای تسلیت آن بزرگوار گذاشته بودند. با فروکش آن موج‌سواری‌های دل‌آزار، یاد و نام مرحوم زیرک‌کار به فراموشی سپرده شد. به بهانه همین خاموشی و فراموشی در سومین در ماه محرم، یادی می‌کنیم از شعر، شخصیت والا و سبک و سیاق زندگی مردی که اسوه نوحه و مدیحه معاصر در تبریز و آذربایجان و ایران‌مان است.  با درگذشت «مرحوم حاج‌فیروز زیرک‌کار»، آخرین بازمانده «مکتب مرثیه تبریز» از میان‌مان رفت و سینه‌ای از معارف ارادت‌ورزی به آستان قدسی اهل‌بیت علیهم‌السلام را با خود به سرای جاوید برد. مرحوم حاج‌فیروز زیرک‌کار سال ۱۳۱۵ در محله دوه‌چی تبریز چشم به جهان گشود. او تا نوجوانی در یک خانه قدیمی در محله دیک‌باشی تبریز،  سَرِ دار قالی کار می‌کرد و سرگرم معاش روزانه خانواده بود. تا سیزده چهارده سالگی مجالی برای درس‌خواندن نیافت و حتی از سواد خواندن و نوشتن هم بی‌بهره بود. به شوق نوحه‌خوانی؛  از «دار قالی» تا «مدرسه شبانه» در عاشورای یکی از همین سال‌ها، دسته‌ای از محله می‌گذرَد. نوجوانی هم‌سن‌ و سال فیروز تکه‌کاغذی به دست گرفته و نوحه می‌خوانَد. کوی و برزن های‌های به گریه می‌افتد. فیروز 13 ساله بی‌اختیار دست از دار قالی می‌کِشد و دل به شعر جانسوز آن نوجوان می‌بازد. از سویی رشک کودکانه و از دیگر سو شوق نوحه‌خوانی در جانش زبانه می‌کشد: «خوش‌به حالش، چه خوب می‌خواند! چه می‌شد من هم می‌توانستم مثل او نوحه بخوانم!» (1) آن شب تا صبح، پنهانی اشک می‌ریزد و با حسرتِ درس و مشق، به خواب می‌رود. صبح فردا با اراده‌ای که حسرت دیروز در جانش دمیده راهی «مدرسه ناجیان» می‌شود. در عرض ۲ سال درس شبانه، کلاس ششم را تمام می‌کند و در پایان سال دوم، تصدیق کلاس ششم را می‌گیرد. از همین سال‌ها وارد هیات‌های تبریز می‌شود. «یک دفعه دیدم، کل اشعار نیّر را حفظ شده‌ام»! حالا او جوان 18 ساله‌ای است که نه تنها می‌تواند نوحه بخواند بلکه «حفظ نوحه» یکی از دلبستگی‌های هر روزه اوست. در این سال‌ها «کنزالحسین» سیدرضا حسینی معروف به «سعدی زمان» وِرد روزهای بیقراری اوست و سرانجام آن اتفاقی که قرار است شعله در جان نوحه‌خوان جوان بکشد، می‌افتد. آشنایی با شیخ ذاکران، «حاج حسن جهازچی» در یکی از هیات‌های محله امیرخیز او را جدی‌تر به وادی نوحه ترکی و عربی و فارسی می‌رساند. خود حاج‌ فیروز این آشنایی را چنین توصیف می‌کند: دیدم که واقعا حاج‌حسن جهازچی یک مقوله دیگری است. از روی کتاب نمی‌خوانَد. از حفظ می‌خواند و مثل دریا موج می‌زند. از یک نفر که کنارم نشسته‌بود، پرسیدم حاج‌حسن این شعرها را از کجا می‌خواند؟ گفت نَیـّـر داری؟ (2) ...

آخرین خبرها