به گزارش خبرنگار صریرنیوز در تبریز، ناصر قربانیان، مدیربازار یابی و فروش این گروه صنعتی تراکتورسازی ایران این میزان حاشیه سود را به هیچ عنوان متناسب واحد تولیدی به قدمت و عظمت تراکتورسازی که نزدیک به ۵ هزار نفر را به صورت مستقیم و بالای ۲۰۰ هزار نفر را به صورت غیر مستقیم وارد چرخه اشتغال کشور کرده ندانست و افزود: در قانون ۱۷ درصد حاشیه سود برای تولید در نظر گرفته شده اما بنا به تصمیم سازمان حمایت تراکتورسازی هم اکنون تولیداتش را با حداقل حاشیه سود یعنی ۱۰ درصد و بدون دریافت ریالی تسهیلات، یارانه، سوبسید و یا هر نوع کمکهای دولتی تولید و عرضه می کند.
وی با اشاره به اینکه تراکتورسازی مواد اولیه خام را تحویل و محصول نهایی به نام تراکتور را تحویل بازار می دهد تاکید کرد: این مواد اولیه که هیچگونه عملیاتی روی آن انجام نشده حتی گاها با حاشیه سود فراتر از ۱۷ درصد به دست مشتری از جمله تراکتورسازی می رسد در حالی که همین مواد بعداز کلی اقدامات با پشتوانه های همانند سرمایه، تکنولوژی، دانش فنی، ابزار و ماشین آلات، نیروی انسانی و … به محصول نهایی به نام تراکتور، آن هم صرفاً تنها با حاشیه سود ۱۰ درصد تبدیل می شود.
قربانیان اظهار داشت: در حال حاضر تمام تلاش و همت سازمانهای مربوطه برای حمایت از بخش کشاورزی و کشاورز در کشور به تراکتورسازی معطوف شده و همه فشارهای حمایتی در این بخش بر دوش تراکتورسازی سنگینی می کند چرا که سازمانهای مربوطه به جای اختصاص سوبسیدهای، تسهیلات، ارائه مواد اولیه تولیدی با کمترین قیمت برای تولید تراکتور به منظور کاهش قیمت بهای تمام شده و … از تراکتورسازی می خواهند تا تولیدات خود را با کمترین قیمت و بهترین کیفیت به مشتری ارائه نماید.
این فعال حوزه صنعت کشور ضمن اذعان به این موضوع که حمایت از کشاورز و کشاورزی از وظایف تمامی نهادهای مرتبط و غیر مرتبط کشور با این بخش می باشد عنوان کرد: باتوجه به اهمیت و نقش این حوزه نه تنها در امنیت غذایی بلکه در سطح کلان، توسعه و پیشرفت کشور، این حمایت ضرورتی غیر قابل انگار می باشد اما این ضرورت وقتی به بار خواهد نشست و ثمرات آن به بطن جامعه تزریق می شود که از طرف تمامی ارگانها صورت گیرد نه اینکه انتظار داشته باشیم صرفا تراکتورسازی تولیداتش را با کمترین حاشیه سود به مشتری ارائه نماید در حالی که مواد اولیه مورد نیاز تولید محصولاتش را با بیشترین قیمت تهیه می کند و یا پرداخت تسهیلات و سوبسیدهای قانونی معمول در کشور و حتی دنیا به کشاورز برای خرید همین تراکتور با کمترین قیمت هم پرداخت نمی شود.
اعمال سود قانونی برای تولید نه تنها به نفع تولید کننده است بلکه چرخ تولید در تامین کنندگان را شتاب و مصرف کننده را نیز منتفع خواهد کرد
وی به مورد عدم تولید با حاشیه سود قانونی از منظر دیگری پرداخت و گفت: وقتی تراکتورسازی با حاشیه سود منطقی و اصولی اقدام به عرضه تولیداتش نماید منافع حاصل از آن عاید بیش از ۶۰۰ واحد تولیدی کوچک و بزرگ در اقصی نقاط کشور می شود که به عنوان تامین کننده با تراکتورسازی همکاری دارند و این امر منجر به تولید قطعات با کیفیت بالا شده و در نتیجه محصول نهایی با مطلوبیت مشتری به دست مصرف کننده خواهد رسید و حتما این زنجیره به سایر بخشهای از جمله امنیت غذایی ایده آل در کشور نیز تسریعی خواهد یافت.
هشدار نسبت به نیاز مبرم برای نوسازی ماشین آلات و تجهیزات بزرگترین واحد تولیدی تراکتور در کشور
قربانیان در پایان موضوعی را یادآور شد که بنظر می رسد باید به عنوان هشداری جدی به آن توجه ویژه شود و آن اینکه تراکتورسازی با بیش از ۶ دهه قدمت تولیدی در کشور، از ماشین آلات و تجهیزاتی برای تولید محصولات خود استفاده می کند که گاهاً دارای بیش از ۳۰ سال عمر می باشند و به عبارتی ماشین آلات فرسوده محسوب می شوند و اگر بزودی فکری برای نوسازی این ماشین آلات و تجهیزات صورت نگیرد مطمئنا تبعات آن گریبان گیر نه تنها تراکتورسازی بلکه جامعه صنعت و کشاورزی کشور خواهد بود و برای جلوگیری از خسارت جبران ناپذیر یاد شده نگرش منطقی و اصولی به مبحث تولید، تعیین قیمت، حاشیه سود و … در تولید تراکتور نیاز است.
گفتنی است گروه صنعتی تراکتورسازی ایران هم اکنون با ۱۲ شرکت اقماری داخلی و خارجی، ۲۶ محصول که ۲۱ مورد آن مربوط به محصول تراکتور با توانهای ۳۵ تا ۱۵۰ اسب بخار می شود تولید و به بازارهای داخلی و خارجی عرضه می شود که ردپای محصولات این شرکت را می توان در چهار گوشه دنیا از آسیا و اروپا و آفریقا گرفته حتی در آمریکا دید، پس باید به این صنعت به عنوان صنعت مادر که نقش غیرقابل انگار در امنیت غذایی کشور و مکانیزاسیون بخش کشاورزی دارد توجه ویژه و استراتژیک شود.