باشسیز بؤرک اولماز

به گزارش صریر از تبریز، به دنبال اهانت روزنامه طرح نو به ترک زبانها یادداشتی از سوی مهدی نعلبندی، فعال مطبوعاتی و رسانه ای منتشر شد که متن کامل آن به شرح زیر است؛

من ترکم. میانه ای ندارم با توهین. نه به دیگران و نه به خود.
یکم:
دعوای تبار ندارم که در نزاع دور و دراز تازی و رازی و روس و تات و ترک، همه ما امروز شبیه همیم.
دوم:
مسلمانیم و مومن به رسالت احمد مختار و انماالمومنون اخوه. ما برادران همیم حتی اگر یوسفی در میان ما نباشد.
سوم:
اگر زبان عربی مدیون ایرانیان است که هست، فارسی زیر دین ترکان پارسی گوی بوده و هست. و ترکی لبریز لغات فارس. شاهدم دیوان لغات الترک زمخشری است: “باشسیز بؤرک اولماز/ تاتسیز تورک اولماز”.
چهارم:
با شیوه “طرح نو” از اول موافق نبودم. در سبیل مواجهه با قوم پرستی و ملت سازی، تکیه ی نفی مدارانه بر قومی و اقامه فضایل بر قومی دیگر، روش قرآن نیست. یک طرفش میشود نازیسم هیتلری و ایرانیسم کسروی و یک طرفش عربیسم عبدالناصری و ترکیسم گؤگ آلپی. ته تهش هم جز زنجموره بر چند خشت از تاریخ چیزی نیست. دعوا انداختن میان “دده قورقود” و “شاهنامه” می شود همین. اسطوره، توتم دوره جلوس مورخین بر جای شمن هاست، و گرنه سیاق قرآن نه تکیه بر “اساطیرالاولین” که دعوت به تعقل است “بالبینات و الزبر”.
سخن آخر:
من مسلمانم. داغدار آن گلوی سیزده ساله مسلمانی که در کنعان بریده شد. آن که برید تکبیر می دانست. شرم دارم.

مهدی نعلبندی/ ۳ امرداد ۹۵ / تبریز