مطالبه “رقص” در جشن هنرمندان

به گزارش صریر به نقل از پارسینه، در مراسم جشن هنرمندان انجمن حرکت، این فقط روسری هانیست که کفاف پوشیدن تمام سرو گردن بیشتر حضار را نمی دهد بلکه گویی از نظر این هنرمندان  فضای اجتماعی و فرهنگی جامعه هم کوچکتر از آن است که ظرفیت  تحمل خواسته های حرکتی آنها را داشته باشد.

به عنوان برنده مدالیوم انجمن حرکت موسسه خانه تئاتر روی صحنه می رود و با صدای بلند و رسا تاکید می کند؛‌ نه جمهوری اسلامی و نه هیچ کس دیگر نمی تواند جلوی مار را بگیرد که روی صحنه برقصیم!
این تنها بخشی از صحبت های محسن حسینی (یکی از برگزیدگان جشن خانه تئاتر) است که با تشویق ها و هورای جمع حاضر مواجه شد و روز گذشته منتشر و در فضای مجازی دست به دست شد.

رقص آزادانه روی صحنه را با شکایت طلب می کنند و حتی هیچ عاملی را جلودار خود نمی دانند ، تا جایی که یکی از حاضران روی صحنه پشت تریبون قرار گرفته و می گوید «ما با تمام وجودمون و با قدرت می ایستیم و نه تنها جمهوری اسلامی، بلکه هیچکس نمی تونه جلوی ما رو بگیره».!

بی تردید زبان بدن برای بازیگر اهمیت بالایی دارد و از دیرباز اینچنین بوده است، اما از هر منظری به این جریان بنگرید، گاهی به بهانه اینکه زبان بدن است و حرکات موزون، برخی ها قصد باز کردن راه برای رقص آزادانه روی صحنه آثار سخیف و بی ارزش خود را دارند.

حرکاتی که با رعایت موازین فرهنگی و ارزشی ما و با توجه به آیین و رسوم قومیت های مختلف روی صحنه رفته است، نه اینکه به هر بهانه ای و با عنوان حرکات موزون زنان و مردان خودنمایی کنند و نام آن را هنر بگذارند. در این بزم شبانه به اصطلاح هنری صحبت ها بوی دیگری می داد و مطالبات رنگ دیگرگونی به خود گرفته بود.

اینکه لازمه تکامل یک رشته هنری ، لگد مال کردن موزون ارزشهای اجتماعی و فرهنگی جامعه ای باشد بوضوح چنین هنری روح تعهد را به جامعه نمی دمد که هیچ ، راه تنفس سالم فرهنگی جامعه را نیز مسدود خواهد کرد.