رفتن به بالا
  • تعداد اخبار امروز : 0 خبر
  • شنبه ۸ مهر ۱۴۰۲
  • السبت ۱۵ ربيع أول ۱۴۴۵
  • 2023 Saturday 30 September

صریر: حجت الاسلام والمسلمین آل هاشم گفت: حضرت علی (ع) الگوی عفو، غیرت دینی و حق باوری بود و همه‌ی ورزشکاران باید آن حضرت را الگوی خود در ورزش قرار دهند.

به گزارش خبرنگار صریرنیوز در تبریز، رئیس هیأت ورزش‌های زورخانه‌ای و پهلوانی استان آذربایجان شرقی امروز به همراه مدیرکل ورزش و جوانان استان و تعدادی از ورزشکاران و پهلوانان این رشته با نماینده‌ ولی‎‌فقیه در استان دیدار و گفت‌وگو کردند.

نماینده‌ ولی‌فقیه در آذربایجان شرقی و امام جمعه‌ تبریز  طی سخنانی در این دیدار گفت: قدمت فرهنگ پهلوانی را تا ایران باستان و زمانی که پهلوانان در مقابل اهریمنان مقاومت می‌کردند، می‌توان دنبال کرد و همانطور که در داستان‌های ایرانی وجود داشته، پهلوانان از نظر اخلاقی سرآمد بوده و در جبهه‌ی خیر علیه شرّ وارد نبرد می‌شدند.

حجت الاسلام و المسلمین سیدمحمدعلی آل هاشم ادامه داد: حضرت علی (ع) الگوی عفو، غیرت دینی و حق باوری بود و همه‌ی ورزشکاران باید امیرالمؤمنین(ع) را الگوی خود در ورزش قرار دهند.

وی در ادامه با اشاره به ۱۷ شوال روز ورزش پهلوانی و زورخانه‌ای، خاطرنشان کرد:  نامیده شدن این روز بنام روز ورزش پهلوانی، نشان دهنده‌ی جایگاه والای این ورزش است و در این زمینه ورزش زورخانه علاوه بر برای بالا بردن توانمندی‌های جسمی باید در راستای ایجاد روحیه‌ی تواضع و فروتنی در ورزشکاران نیز تلاش کند.
برگزاری مسابقات جهانی زورخانه‌ای به میزبانی تبریز

مدیرکل ورزش و جوانان آذربایجان شرقی نیز طی سخنانی گفت: زورخانه های استان فعالیت‌های خود را روزانه انجام داده و در همین زمینه باسمنج به‌عنوان یکی از شهرهای فعال در این ورزش می‌باشد که ورزشکاران و ملی پوشان زیادی را به ورزش کشور معرفی کرده است.

حبیب ستوده‌نژاد خاطرنشان کرد: امسال میزبان مسابقات جهانی ورزش پهلوانی در شهرستان تبریز خواهیم بود و امیدوارم که بتوانیم با همکاری و تلاش تمامی مجموعه‌ها این رقابت‌ها را به‌صورت آبرومندانه برگزار کنیم.

همچنین رسول برپور، رئیس هیأت ورزش‌های زورخانه‌ای و پهلوانی استان آذربایجان شرقی در این دیدار ضمن تبریک سوم خرداد سالروز آزادسازی خرّمشهر، شهدا را پهلوانان اصلی و واقعی کشور نام برد و اظهار کرد: مهم‌ترین هدف ما در طول مدتی که خادمی پهلوانان را در هیأت برعهده گرفته‌ایم تغییر رویکرد و سوق دادن هیأت به سمت حرفه‌ای شدن است.

وی ادامه داد: برگزاری مسابقات مختلف در تمامی رده‌های سنی، فعال کردن هیأت‌های شهرستان‌ها و حضور پررنگ در کارهای خیریّه مخصوصا برگزاری گلریزان برای آزادی زندانیان نیازمند جرائم غیرعمد و… همگی در این راستا و با هدف پررنگ کردن نقش هیأت ورزش‌های زورخانه‌ای و پهلوانی آذربایجان شرقی در تمامی امورات ورزشی و اجتماعی استان انجام شده است.

برپور در خاتمه با تقدیر از تمامی افرادی که در طول این مدت در هیأت استان مشغول به خدمت بودند، برای نفرات جدید آرزوی موفقیت کرد.
پهلوانان از دوران ایران باستان از نظر اخلاقی سرآمد بودند

گفتنی است، در پایان این مراسم ضمن تقدیر از پهلوانان و پیشکسوتان هیات ورزش‌های زورخانه‌ای وپهلوانی استان، تندیس رسم جوانمردی و منش پهلوانی به حجت الاسلام و المسلمین آل هاشم نماینده ولی‌فقیه در استان تقدیم شد.

اخبار مرتبط

نظرات

یادداشت ویژه

روضه رضوان با نفس گرم «فخرالذاکرین» مکتب مرثیه تبریزی

به گزارش صریرنیوز: فرشید باغشمال: با درگذشت «مرحوم حاج‌فیروز زیرک‌کار»، آخرین بازمانده «مکتب مرثیه تبریز» از میان‌مان رفت و سینه‌ای از معارف ارادت‌ورزی به آستان قدسی اهل‌بیت علیهم‌السلام را با خود به سرای جاوید برد. ۱۹ مرداد ۱۳۹۹، روزی که «مرحوم حاج فیروز زیرک‌کار» معروف به «فخرالذاکرین» پیر عارف‌مسلک آستان مقدس آل‌الله رخت از دنیا بست و  در مقبره معروف به «حمال تبریزی» آرام گرفت. سال ۱۳۹۹ همین موقع‌ها بود که نهادهای فرهنگی و بی‌فرهنگی! مسابقه بَنِرزنی برای تسلیت آن بزرگوار گذاشته بودند. با فروکش آن موج‌سواری‌های دل‌آزار، یاد و نام مرحوم زیرک‌کار به فراموشی سپرده شد. به بهانه همین خاموشی و فراموشی در سومین در ماه محرم، یادی می‌کنیم از شعر، شخصیت والا و سبک و سیاق زندگی مردی که اسوه نوحه و مدیحه معاصر در تبریز و آذربایجان و ایران‌مان است.  با درگذشت «مرحوم حاج‌فیروز زیرک‌کار»، آخرین بازمانده «مکتب مرثیه تبریز» از میان‌مان رفت و سینه‌ای از معارف ارادت‌ورزی به آستان قدسی اهل‌بیت علیهم‌السلام را با خود به سرای جاوید برد. مرحوم حاج‌فیروز زیرک‌کار سال ۱۳۱۵ در محله دوه‌چی تبریز چشم به جهان گشود. او تا نوجوانی در یک خانه قدیمی در محله دیک‌باشی تبریز،  سَرِ دار قالی کار می‌کرد و سرگرم معاش روزانه خانواده بود. تا سیزده چهارده سالگی مجالی برای درس‌خواندن نیافت و حتی از سواد خواندن و نوشتن هم بی‌بهره بود. به شوق نوحه‌خوانی؛  از «دار قالی» تا «مدرسه شبانه» در عاشورای یکی از همین سال‌ها، دسته‌ای از محله می‌گذرَد. نوجوانی هم‌سن‌ و سال فیروز تکه‌کاغذی به دست گرفته و نوحه می‌خوانَد. کوی و برزن های‌های به گریه می‌افتد. فیروز 13 ساله بی‌اختیار دست از دار قالی می‌کِشد و دل به شعر جانسوز آن نوجوان می‌بازد. از سویی رشک کودکانه و از دیگر سو شوق نوحه‌خوانی در جانش زبانه می‌کشد: «خوش‌به حالش، چه خوب می‌خواند! چه می‌شد من هم می‌توانستم مثل او نوحه بخوانم!» (1) آن شب تا صبح، پنهانی اشک می‌ریزد و با حسرتِ درس و مشق، به خواب می‌رود. صبح فردا با اراده‌ای که حسرت دیروز در جانش دمیده راهی «مدرسه ناجیان» می‌شود. در عرض ۲ سال درس شبانه، کلاس ششم را تمام می‌کند و در پایان سال دوم، تصدیق کلاس ششم را می‌گیرد. از همین سال‌ها وارد هیات‌های تبریز می‌شود. «یک دفعه دیدم، کل اشعار نیّر را حفظ شده‌ام»! حالا او جوان 18 ساله‌ای است که نه تنها می‌تواند نوحه بخواند بلکه «حفظ نوحه» یکی از دلبستگی‌های هر روزه اوست. در این سال‌ها «کنزالحسین» سیدرضا حسینی معروف به «سعدی زمان» وِرد روزهای بیقراری اوست و سرانجام آن اتفاقی که قرار است شعله در جان نوحه‌خوان جوان بکشد، می‌افتد. آشنایی با شیخ ذاکران، «حاج حسن جهازچی» در یکی از هیات‌های محله امیرخیز او را جدی‌تر به وادی نوحه ترکی و عربی و فارسی می‌رساند. خود حاج‌ فیروز این آشنایی را چنین توصیف می‌کند: دیدم که واقعا حاج‌حسن جهازچی یک مقوله دیگری است. از روی کتاب نمی‌خوانَد. از حفظ می‌خواند و مثل دریا موج می‌زند. از یک نفر که کنارم نشسته‌بود، پرسیدم حاج‌حسن این شعرها را از کجا می‌خواند؟ گفت نَیـّـر داری؟ (2) ...

آخرین خبرها