شعر طنز حمید آرش آزاد به مناسبت سی امین سالگرد ازدواجش

بیزیم ائوده، گله‌رک ائتدین اقامت اوْتوز ایل
سن منه، من‌ده سنه، ائیله‌دیگ عادت اوْتوز ایل
قاش- قاباق ساللاما، آرواد! نه گوناه صاحبی‌یم؟
ائتمیشم تکجه سنه چوْخلو اذیت اوْتوز ایل!
اوْتوز ایل‌دیر گلیریم اللی اوْلوب، خرجیم یوز
ائتمی سن دایماً، هر شئی‌ده قناعت اوْتوز ایل!
بیر چؤرک- پالتاریمیز اوْلمادی، بیر شادلیغمیز
بیرده کی گؤرمه‌می‌سن مئیوه، دویو، ات اوْتوز ایل
بئله زادلاردان اوْتر، انسان اریندن اینجیر؟
گاه گیلئی‌لیک ائله‌یر، گاه‌دا شکایت اوْتوز ایل؟!
گؤزه‌لیم! آج‌لیغا، چیلپاق‌لیغا دوْز، چال- اوْینا
ائتمی‌سن، بیرده ائله بوْللو محبت اوْتوز ایل
بوتون ایش‌لر دوزه‌لر، وعده وئریب مسوْول‌لار
گره‌ک آنجاق اوْلا بیزلرده‌ده طاقت اوْتوز ایل
داها بوندان بئله، بیزلر اوْتوز ایل‌ده دؤزسک
یاغار اوْندان سوْرا گؤی‌دن یئره نعمت اوْتوز ایل
بیزه دؤولت چوْخ اوجوز قیمته بیر ائو وئره‌جک
دؤز بو مسکن وزیری ائتسین عمارت اوْتوز ایل
اوْتوز ایل سوْنرا گله‌ر سوفرایا نفتین پولودا
سوْنراسی بلکه رفاه‌دا اوْلا قسمت اوْتوز ایل
وار یادیندا، سنه من ائلچی گله‌ن گون‌ده دئدیم:
«بیزه گل، تا گوْره‌سن بوْللو سعادت اوْتوز ایل»؟
بوْشلا اوْوعده‌لری، ایندی قولاق وئر سؤزومه
خواهشیم وار وئره‌سن بنده‌یه مهلت اوْتوز ایل
اوْتوز ایل‌ده داها دؤز، وعده‌م اگر چیخدی یالان
اوْخو اوْندان سوْرادا باعثه لعنت اوْتوز ایل
یوخ‌دور «آرش»ده مقام، تک اوتانان بیر اوزو وار
اوْدوکی احساس ائدیب چوْخلو خجالت اوْتوز ایل