رفتن به بالا
  • تعداد اخبار امروز : 0 خبر
  • شنبه ۸ مهر ۱۴۰۲
  • السبت ۱۵ ربيع أول ۱۴۴۵
  • 2023 Saturday 30 September

صریرنیوز: جمعی از اصناف و بازاریان در کنار هیئت رئیسه اتاق اصناف واتحادیه های تحت پوشش تبریز با صدور بیانیه ای، از تلاش ها و فعالیتها و حمایتهای حضرت حجت السلام والسلمین دکتر سید محمدرضا میرتاج‌الدینی نماینده مردم تبریز، آذرشهر و اسکو در مجلس شورای اسلامی تجلیل و ایشان را خادم مردم و همراه اصناف و بازاریان برای حل مسائل و مشکلات صنفی بیان نموده و از تلاش های او تقدیر و تشکر کردند.

به گزارش صریرنیوز به نقل از ماهنامه سراسری همگام با اصناف، در این بیانیه آمده است: « آقای میرتاج الدینی نماینده مردمی و از نمایندگان حامی اصناف و بازاریان بوده است که هر زمان خواسته ایم در کنار ما بوده است و هرگونه پیگیری مسائل و مشکلات ما را جزو وظایف خود دانسته و به صورت قانونی و جدی پیگیر مطالبات اصناف بوده اند و بارها در خصوص مطالبات به حق اصناف و بازاریان به مسئولان ارشد کشور و شخص رئیس جمهوری ووزراء نامه نگاری نموده و به صورت مستمر پیگیری و به نتیجه رسانیده است.»
در ادامه این بیانیه اضافه شده است: « ایشان یکی از نمایندگان انقلابی و ولایتمدار بوده اند و از اصناف به عنوان پشیبان انقلاب و ولایت یاد کرده اند و حمایت از این قشر زحمتکش را جزو وطایف خود دانسته اند و انصافا همیشه در کنار ما بوده اند و در جلسات مختلف از اصناف و بازاریان حمایت و مسائل و مشکلات را به سمع و نظر متولیان امر و دولتمردان رسانیده اند و از تربیون مجلس هم بارها در نطق های پیش از دستور به مشکلات امور مالیاتی، بیمه ای، حقوقی و … اصناف و بازاریان به صورت جدی پرداخته اند و ما ایشان را حامی اصناف و نماینده شایسته خودمان می دانیم و برای ایشان و دیگر نمایندگان تلاشگر آرزوی توفیقات الهی در خدمت به خلق الله را داریم.»
در پایان این بیانیه، آمده است:« ما باید قدردان زحمات ایشان باشیم و امیدواریم با حمایت های ایشان و سایر نمایندگان مردمی همانطور که بسیاری از مشکلات حل شده است؛ شاهد حل همه مشکلات اصناف و بازاریان باشیم و برای ایشان در تمامی مراحل زندگانی و فعالیت های اجتماعی و کاری آرزوی موفقیت داریم.»
با تقدیم احترام
هیئت رئیسه اتاق اصناف تبریز و جمعی از روسا وهیئت مدیره اتحادیه های صنفی شهرستان تبریز

اخبار مرتبط

نظرات

یادداشت ویژه

روضه رضوان با نفس گرم «فخرالذاکرین» مکتب مرثیه تبریزی

به گزارش صریرنیوز: فرشید باغشمال: با درگذشت «مرحوم حاج‌فیروز زیرک‌کار»، آخرین بازمانده «مکتب مرثیه تبریز» از میان‌مان رفت و سینه‌ای از معارف ارادت‌ورزی به آستان قدسی اهل‌بیت علیهم‌السلام را با خود به سرای جاوید برد. ۱۹ مرداد ۱۳۹۹، روزی که «مرحوم حاج فیروز زیرک‌کار» معروف به «فخرالذاکرین» پیر عارف‌مسلک آستان مقدس آل‌الله رخت از دنیا بست و  در مقبره معروف به «حمال تبریزی» آرام گرفت. سال ۱۳۹۹ همین موقع‌ها بود که نهادهای فرهنگی و بی‌فرهنگی! مسابقه بَنِرزنی برای تسلیت آن بزرگوار گذاشته بودند. با فروکش آن موج‌سواری‌های دل‌آزار، یاد و نام مرحوم زیرک‌کار به فراموشی سپرده شد. به بهانه همین خاموشی و فراموشی در سومین در ماه محرم، یادی می‌کنیم از شعر، شخصیت والا و سبک و سیاق زندگی مردی که اسوه نوحه و مدیحه معاصر در تبریز و آذربایجان و ایران‌مان است.  با درگذشت «مرحوم حاج‌فیروز زیرک‌کار»، آخرین بازمانده «مکتب مرثیه تبریز» از میان‌مان رفت و سینه‌ای از معارف ارادت‌ورزی به آستان قدسی اهل‌بیت علیهم‌السلام را با خود به سرای جاوید برد. مرحوم حاج‌فیروز زیرک‌کار سال ۱۳۱۵ در محله دوه‌چی تبریز چشم به جهان گشود. او تا نوجوانی در یک خانه قدیمی در محله دیک‌باشی تبریز،  سَرِ دار قالی کار می‌کرد و سرگرم معاش روزانه خانواده بود. تا سیزده چهارده سالگی مجالی برای درس‌خواندن نیافت و حتی از سواد خواندن و نوشتن هم بی‌بهره بود. به شوق نوحه‌خوانی؛  از «دار قالی» تا «مدرسه شبانه» در عاشورای یکی از همین سال‌ها، دسته‌ای از محله می‌گذرَد. نوجوانی هم‌سن‌ و سال فیروز تکه‌کاغذی به دست گرفته و نوحه می‌خوانَد. کوی و برزن های‌های به گریه می‌افتد. فیروز 13 ساله بی‌اختیار دست از دار قالی می‌کِشد و دل به شعر جانسوز آن نوجوان می‌بازد. از سویی رشک کودکانه و از دیگر سو شوق نوحه‌خوانی در جانش زبانه می‌کشد: «خوش‌به حالش، چه خوب می‌خواند! چه می‌شد من هم می‌توانستم مثل او نوحه بخوانم!» (1) آن شب تا صبح، پنهانی اشک می‌ریزد و با حسرتِ درس و مشق، به خواب می‌رود. صبح فردا با اراده‌ای که حسرت دیروز در جانش دمیده راهی «مدرسه ناجیان» می‌شود. در عرض ۲ سال درس شبانه، کلاس ششم را تمام می‌کند و در پایان سال دوم، تصدیق کلاس ششم را می‌گیرد. از همین سال‌ها وارد هیات‌های تبریز می‌شود. «یک دفعه دیدم، کل اشعار نیّر را حفظ شده‌ام»! حالا او جوان 18 ساله‌ای است که نه تنها می‌تواند نوحه بخواند بلکه «حفظ نوحه» یکی از دلبستگی‌های هر روزه اوست. در این سال‌ها «کنزالحسین» سیدرضا حسینی معروف به «سعدی زمان» وِرد روزهای بیقراری اوست و سرانجام آن اتفاقی که قرار است شعله در جان نوحه‌خوان جوان بکشد، می‌افتد. آشنایی با شیخ ذاکران، «حاج حسن جهازچی» در یکی از هیات‌های محله امیرخیز او را جدی‌تر به وادی نوحه ترکی و عربی و فارسی می‌رساند. خود حاج‌ فیروز این آشنایی را چنین توصیف می‌کند: دیدم که واقعا حاج‌حسن جهازچی یک مقوله دیگری است. از روی کتاب نمی‌خوانَد. از حفظ می‌خواند و مثل دریا موج می‌زند. از یک نفر که کنارم نشسته‌بود، پرسیدم حاج‌حسن این شعرها را از کجا می‌خواند؟ گفت نَیـّـر داری؟ (2) ...

آخرین خبرها