رفتن به بالا
  • تعداد اخبار امروز : 0 خبر
  • شنبه ۸ مهر ۱۴۰۲
  • السبت ۱۵ ربيع أول ۱۴۴۵
  • 2023 Saturday 30 September

صریر: شهردار تبریز گفت: طبق برنامه ریزی انجام گرفته در پنج سال آینده تبریز در بین کلانشهرهای کشور دارای پاک ترین هوا خواهد بود.

به گزارش خبرنگار صریرنیوز در تبریز، یعقوب هوشیار امروز در دیدار با سفیر جمهوری کرواسی در ایران که با حضور رئیس شورای اسلامی شهر انجام یافت با بیان این مطلب اظهار کرد: در همین راستا توجه به حمل و نقل عمومی را در دستور کار قرار داده و بخش بزرگی از ناوگان اتوبوسرانی را نوسازی کرده و خط ۱ مترو را تکمیل کرده‌ایم.

هوشیار با اشاره به اشتراکات فرهنگی بین ایران و کرواسی گفت: با توجه با اشتراکات بالا بین ایران و کرواسی در حوزه بین‌الملل، تبریز آماده به اشتراک گذاری داشته‌های علمی و اقتصادی با شهرهای کرواسی است.

وی به موضوع برگزاری همایش بین‌المللی سرمایه‌گذاری در تبریز نیز اشاره کرد و افزود: در حوزه سرمایه‌گذاری نگاه ویژه‌ای برای سرمایه‌گذاری خارجی و داخلی برای تبریز پیش بینی کرده‌ایم و در همین راستا همایش بین‌المللی سرمایه‌گذاری آبان ماه در تبریز برگزار خواهد.

شهردار تبریز از برنامه‌ریزی برای مشارکت مردم در اداره امور شهر خبر داد و تاکید کرد: توجه ویژه‌ به حوزه سلامت و محیط زیست جزو اولویت‌های مدیریت شهری است و مردم در این حوزه‌ها کنار مدیریت شهری هستند.

به گفته هوشیار، از لحاظ اجتماعی لایه‌های اجتماعی قوی در تبریز وجود دارد و فرهنگ و اجتماع بسیار قوی را می‌توان در تبریز مشاهده کرد.

وی تصریح کرد: تبریز در طول تاریخ تعاملات درخشنده‌ای با مردم دنیا داشته است. ما موضوع صلح و پیام صلح را از طرف مردم تبریز به کل دنیا می‌فرستیم و امیدواریم شاهد صلح در جهان و برای تمام مردم جهان باشیم.

شهردار تبریز خاطرنشان کرد: در دهه‌های اخیر به واسطه تحریم‌های انجام گرفته بخصوص در حوزه بهداشت، مردم ایران آسیب‌های جدی دیدند که در خاطره ملت ما باقی خواهد ماند. امیدوارم در آینده کشورهای دنیا بدانند که برخی کشورهای  غربی برای پیشبرد اهداف سیاسی خود از ابزارهای اقتصادی و سلامت استفاده می‌کنند.

هوشیار یادآور شد: تاریخ قضاوت خواهد کرد که مردم ما چطور سربلند از این تحریم ها بیرون خواهند آمد.

رئیس شورای اسلامی شهر تبریز نیز در این جلسه اظهار کرد: تبریز هم شهر خلاق ادبیات و شهر شیرینی و شکلات است.
در کنار شمس تبریزی ما شاعران بزرگی همچون شهریار داریم.  شهریار علاوه بر عرفان، شاعر عاطفه‌هاست و شاعر درد دیده است که اشعار وی شبیه یکی از شاعران کروات است.

حجت الاسلام والمسلمین رسول برگی با بیان اینکه در مسائل فرهنگی نیز می توان گفتمان جدیدی شروع کرد، افزود: مردم تبریز و کرواسی افراد با فرهنگی هستند. همانند کرواسی که ۷۳  دانشگاه دارد،  تبریز نیز شهر دانشگاه ها است.

وی افزود: تبریز شهر ورزش به خصوص فوتبال است و باشگاه تراکتور را دارد. خاطره خوش ما از فوتبال حضور برانکو ایوانکوویچ در ایران و تیم ملی ایران است. در هر زمینه‌ای که بخواهیم با سفیر صحبت کنیم، نقاط مشترک زیادی داریم.

اخبار مرتبط

نظرات

یادداشت ویژه

روضه رضوان با نفس گرم «فخرالذاکرین» مکتب مرثیه تبریزی

به گزارش صریرنیوز: فرشید باغشمال: با درگذشت «مرحوم حاج‌فیروز زیرک‌کار»، آخرین بازمانده «مکتب مرثیه تبریز» از میان‌مان رفت و سینه‌ای از معارف ارادت‌ورزی به آستان قدسی اهل‌بیت علیهم‌السلام را با خود به سرای جاوید برد. ۱۹ مرداد ۱۳۹۹، روزی که «مرحوم حاج فیروز زیرک‌کار» معروف به «فخرالذاکرین» پیر عارف‌مسلک آستان مقدس آل‌الله رخت از دنیا بست و  در مقبره معروف به «حمال تبریزی» آرام گرفت. سال ۱۳۹۹ همین موقع‌ها بود که نهادهای فرهنگی و بی‌فرهنگی! مسابقه بَنِرزنی برای تسلیت آن بزرگوار گذاشته بودند. با فروکش آن موج‌سواری‌های دل‌آزار، یاد و نام مرحوم زیرک‌کار به فراموشی سپرده شد. به بهانه همین خاموشی و فراموشی در سومین در ماه محرم، یادی می‌کنیم از شعر، شخصیت والا و سبک و سیاق زندگی مردی که اسوه نوحه و مدیحه معاصر در تبریز و آذربایجان و ایران‌مان است.  با درگذشت «مرحوم حاج‌فیروز زیرک‌کار»، آخرین بازمانده «مکتب مرثیه تبریز» از میان‌مان رفت و سینه‌ای از معارف ارادت‌ورزی به آستان قدسی اهل‌بیت علیهم‌السلام را با خود به سرای جاوید برد. مرحوم حاج‌فیروز زیرک‌کار سال ۱۳۱۵ در محله دوه‌چی تبریز چشم به جهان گشود. او تا نوجوانی در یک خانه قدیمی در محله دیک‌باشی تبریز،  سَرِ دار قالی کار می‌کرد و سرگرم معاش روزانه خانواده بود. تا سیزده چهارده سالگی مجالی برای درس‌خواندن نیافت و حتی از سواد خواندن و نوشتن هم بی‌بهره بود. به شوق نوحه‌خوانی؛  از «دار قالی» تا «مدرسه شبانه» در عاشورای یکی از همین سال‌ها، دسته‌ای از محله می‌گذرَد. نوجوانی هم‌سن‌ و سال فیروز تکه‌کاغذی به دست گرفته و نوحه می‌خوانَد. کوی و برزن های‌های به گریه می‌افتد. فیروز 13 ساله بی‌اختیار دست از دار قالی می‌کِشد و دل به شعر جانسوز آن نوجوان می‌بازد. از سویی رشک کودکانه و از دیگر سو شوق نوحه‌خوانی در جانش زبانه می‌کشد: «خوش‌به حالش، چه خوب می‌خواند! چه می‌شد من هم می‌توانستم مثل او نوحه بخوانم!» (1) آن شب تا صبح، پنهانی اشک می‌ریزد و با حسرتِ درس و مشق، به خواب می‌رود. صبح فردا با اراده‌ای که حسرت دیروز در جانش دمیده راهی «مدرسه ناجیان» می‌شود. در عرض ۲ سال درس شبانه، کلاس ششم را تمام می‌کند و در پایان سال دوم، تصدیق کلاس ششم را می‌گیرد. از همین سال‌ها وارد هیات‌های تبریز می‌شود. «یک دفعه دیدم، کل اشعار نیّر را حفظ شده‌ام»! حالا او جوان 18 ساله‌ای است که نه تنها می‌تواند نوحه بخواند بلکه «حفظ نوحه» یکی از دلبستگی‌های هر روزه اوست. در این سال‌ها «کنزالحسین» سیدرضا حسینی معروف به «سعدی زمان» وِرد روزهای بیقراری اوست و سرانجام آن اتفاقی که قرار است شعله در جان نوحه‌خوان جوان بکشد، می‌افتد. آشنایی با شیخ ذاکران، «حاج حسن جهازچی» در یکی از هیات‌های محله امیرخیز او را جدی‌تر به وادی نوحه ترکی و عربی و فارسی می‌رساند. خود حاج‌ فیروز این آشنایی را چنین توصیف می‌کند: دیدم که واقعا حاج‌حسن جهازچی یک مقوله دیگری است. از روی کتاب نمی‌خوانَد. از حفظ می‌خواند و مثل دریا موج می‌زند. از یک نفر که کنارم نشسته‌بود، پرسیدم حاج‌حسن این شعرها را از کجا می‌خواند؟ گفت نَیـّـر داری؟ (2) ...

آخرین خبرها