رفتن به بالا
  • تعداد اخبار امروز : 0 خبر
  • شنبه ۸ مهر ۱۴۰۲
  • السبت ۱۵ ربيع أول ۱۴۴۵
  • 2023 Saturday 30 September

صریر: طراحی شهری در دنیای امروز بیشتر بر حضور انسان در فضاهای شهری تعریف شده است تا پروژه‌های زمخت و بی روح که تنها کارکرد آنها کاهش ترافیک و یا رفع تکلیف مدیران است.

به گزارش صریرنیوز در تبریز، به منظور حضور فعال شهروندان در شهر، پیوست‌های انسان‌محوری نیز در طراحی پروژه‌های بزرگ مد نظر طراحان شهری قرار می‌گیرد. به عبارت دیگر برای داشتن شهری پویا و پرنشاط نیازمند حضور شهروندان آن شهر در فضاهای موجود شهری هستیم تا اجتماع شهری به معنی واقعی شکل بگیرد.

طراحان شهری در راستای تحقق شعار انسان‌محوری و حضور مستمر انسان در فضاهای شهری، مفاهیمی چون شهر دوستدار کودک، شهر دوستدار سالمند، شهر دوستدار معلول و شهر دوستدار حیوانات را تعریف کرده‌اند و ساختار و چگونگی نهادینه‌سازی این مفاهیم شهری را از طریق اجرای زیرساخت‌های مناسب برای این موضوع را تشریح کرده‌اند.

احداث پارک‌های موضوعی برای  کودکان، سالمندان و مناسب‌سازی محیط برای معلولان و جانبازان، ایمن‌سازی معابر شهری و محیط‌های عمومی، تأمین روشنایی معابر و پارک‌ها و … از جمله اقدامات لازم جهت اجرای مفاهیم انسان‌محور در سطح شهر هستند.

یکی دیگر از مصادیق زیرساختی برای تحقق شهر انسان‌محور، که علاوه بر زیبایی بصری شهری، موجب کاهش هزینه‌های مدیریت شهری می‌شود، سنگفرش معابر، به‌خصوص در بافت تاریخی شهر است که مرجع گردشگری تبریز محسوب می‌شود. مدیریت شهری تبریز در همین راستا اقدام به اجرای پروژه‌های انسان‌محور در معابر تاریخی بافت مرکزی شهر و همچنین مراکز پرتردد در سطح مناطق دهگانه کرده است. در کنار این موارد، پروژه‌های ویژه‌ای همچون میدان شهید بهشتی که با الهام از نقش و طرح‌های فرش تبریز، به بهترین شکل ممکن تبدیل به موازئیک فرش شده است.

احداث یک پیاده‌راه جدید در هر منطقه از تبریز

پیاده‌راه‌ها در طراحی شهری یکی از مصادیق انسان‌محوری شهرها محسوب می‌شوند. تبریز تا پیش از این با دو پیاده‌راه تربیت و ولیعصر شناخته می‌شد که سال گذشته با احداث ۳ پیادراه کوچه ثبت، کوچه کرباسی و کوچه دالان میرزا رضا سرانه پیاده‌راه‌های شهری افزایش یافت و بر اساس گفته یعقوب هوشیار شهردار تبریز، در سال جاری هر منطقه شهرداری، مکلف به اجرای حداقل یک رشته پیاده راه شهری جدید است و اجرای این طرح در اولویت برنامه های عمرانی شهرداری قرار خواهد گرفت.

یعقوب هوشیار در این رابطه می‌گوید: توجه به توسعه پیاده‌راه‌ها به عنوان بسترهای جدید تحقق “شهر انسان محور” در دوره فعلی مدیریت شهری در دستور کار قرار گرفته است.

وی ادامه می‌دهد: در حال حاضر و علاوه بر پیاده‌راه های افتتاح شده، چندین طرح مشابه در مناطق مختلف شهری به ویژه محورهای تاریخی، فرهنگی و گردشگری تبریز در حال اجرا هستند که با اتمام مراحل اجرایی این طرح ها، چهره شهری تبریز در این مناطق با رویکرد انسان محور و ایجاد بسترهای جدید گردشگری شهری متحول خواهد شد.

شهردار تبریز اضافه می‌کند: در راستای تحقق شعار انسان‌محور بودن معابر تبریز به‌خصوص در بافت تاریخی و مرکزی شهر، توسعه‌ پیاده‌راه‌ها در سال جاری در دستور کار مدیریت شهری قرار می‌گیرد.

وی با اشاره به استقبال شهروندان تبریزی از پروژه‌های انسان‌محور شهرداری تبریز خاطرنشان می‌کند: احداث پیاده‌راه در بافت مرکزی و تاریخی شهر و دیگر مناطق شهرداری مورد استقبال شهروندان واقع شده و بر همین اساس این موضوع در سال جاری توسعه خواهد یافت.

شهرداری منطقه ۸ پیشرو در پیاده‌راه‌سازی و کف‌سازی محیط

طی یک سال گذشته با برنامه ریزی‌ها و کارشناسی‌های انجام یافته چندین محور گردشگری در سطح منطقه ۸ شناسایی شده‌ که اکثریت این محورها در مسیرهای تاریخی واقع شده‌اند.

برخی پروژه‌های پیاده‌راهی و سنگفرش شهرداری منطقه ۸ از جمله مرمت فرش سنگی میدان شهید بهشتی به عنوان پلازای مهم شهری، پیاده‌راه آرامیان، سنگفرش پل تاریخی صاحب آباد، سنگفرش پیاده‌روهای معابر سطح حوزه در خیابان‌های ۱۷ شهریور، طالقانی، خیابان امام خمینی (ره)، خیابان تئاتر، کوی شفائیه، کوی ختایی، کوی قره باغی، کوی نورهاشمی، کوی مشکات و کلکته چی پروژه‌های کفسازی مذکور در حداقل زمان ممکن و طی ماه‌های اخیر توسط شهرداری منطقه ۸ اجرا شده‌اند که به همراه پیاده راه امین، پیاده راه ارک و پیاده راه تربیت و پیاده راه مقصودیه در راستای انسان‌محور کردن معابر بافت تاریخی شهر، پروژه‌های مهم و ارزشمندی قلمداد می‌شوند.

همچنین سنگفرش کوچه پاساژ، کوچه ثبت، میرزا رضا دالانی نیز در سال جاری توسط شهرداری منطقه ۸ تبریز اجرا و به اتمام رسیده است.

احیای فرش‌سنگ میدان شهید  بهشتی

فرش سنگی میدان شهید بهشتی تبریز برگرفته شده از طرح فرش تبریز است که با هدف ایجاد منظر شهری در مرکز شهر، با نگاه به پیشینه و شهرت جهانی فرش تبریز در دهه هشتاد طراحی و اجرا شده است ولی متاسفانه به دلیل بی توجهی و عدم نگهداری شایسته بخشی از آن به مرور زمان تخریب شده بود.

طی ماه‌های گذشته عملیات مرمت این فرش سنگی مطابق نقشه اولیه فرش، آغاز شده و به عنوان اولین و بزرگترین فرش سنگی جهان مرمت و معرفی خواهد شد.

سنگ‌فرش معابر، گامی نوین در مسیرگشایی

استفاده از سنگ‌فرش به جای آسفالت معابر شهری علاوه بر دوام بالا، زیبایی بصری محیط را نیز افزایش می‌دهد و در این راستا شهرداری تبریز سنگفرش برخی از معابر را در دستور کار قرار کرده است.

خیابان آرامیان، کوچه ثبت، مقصودیه، ارک و خیابان سجادیه شمالی معابری هستند که سنگفرش شده‌اند.

همچنین مسیرگشایی شهید علیپور نیز با طراحی منحصربه فرد خود شامل سنگفرش پیاده‌رروها در دست اجرا است که به زودی به بهره‌برداری می‌رسد.

سنگفرش معابر علاوه بر کاهش هزینه‌های مدیریت شهری در بهسازی معابر، در حوزه زیبایی بصری نیز نقش تعیین‌کننده‌ای دارد و می‌تواند به مرجعی برای گردشگران داخلی و خارجی نیز تبدیل شود.

اخبار مرتبط

نظرات

یادداشت ویژه

روضه رضوان با نفس گرم «فخرالذاکرین» مکتب مرثیه تبریزی

به گزارش صریرنیوز: فرشید باغشمال: با درگذشت «مرحوم حاج‌فیروز زیرک‌کار»، آخرین بازمانده «مکتب مرثیه تبریز» از میان‌مان رفت و سینه‌ای از معارف ارادت‌ورزی به آستان قدسی اهل‌بیت علیهم‌السلام را با خود به سرای جاوید برد. ۱۹ مرداد ۱۳۹۹، روزی که «مرحوم حاج فیروز زیرک‌کار» معروف به «فخرالذاکرین» پیر عارف‌مسلک آستان مقدس آل‌الله رخت از دنیا بست و  در مقبره معروف به «حمال تبریزی» آرام گرفت. سال ۱۳۹۹ همین موقع‌ها بود که نهادهای فرهنگی و بی‌فرهنگی! مسابقه بَنِرزنی برای تسلیت آن بزرگوار گذاشته بودند. با فروکش آن موج‌سواری‌های دل‌آزار، یاد و نام مرحوم زیرک‌کار به فراموشی سپرده شد. به بهانه همین خاموشی و فراموشی در سومین در ماه محرم، یادی می‌کنیم از شعر، شخصیت والا و سبک و سیاق زندگی مردی که اسوه نوحه و مدیحه معاصر در تبریز و آذربایجان و ایران‌مان است.  با درگذشت «مرحوم حاج‌فیروز زیرک‌کار»، آخرین بازمانده «مکتب مرثیه تبریز» از میان‌مان رفت و سینه‌ای از معارف ارادت‌ورزی به آستان قدسی اهل‌بیت علیهم‌السلام را با خود به سرای جاوید برد. مرحوم حاج‌فیروز زیرک‌کار سال ۱۳۱۵ در محله دوه‌چی تبریز چشم به جهان گشود. او تا نوجوانی در یک خانه قدیمی در محله دیک‌باشی تبریز،  سَرِ دار قالی کار می‌کرد و سرگرم معاش روزانه خانواده بود. تا سیزده چهارده سالگی مجالی برای درس‌خواندن نیافت و حتی از سواد خواندن و نوشتن هم بی‌بهره بود. به شوق نوحه‌خوانی؛  از «دار قالی» تا «مدرسه شبانه» در عاشورای یکی از همین سال‌ها، دسته‌ای از محله می‌گذرَد. نوجوانی هم‌سن‌ و سال فیروز تکه‌کاغذی به دست گرفته و نوحه می‌خوانَد. کوی و برزن های‌های به گریه می‌افتد. فیروز 13 ساله بی‌اختیار دست از دار قالی می‌کِشد و دل به شعر جانسوز آن نوجوان می‌بازد. از سویی رشک کودکانه و از دیگر سو شوق نوحه‌خوانی در جانش زبانه می‌کشد: «خوش‌به حالش، چه خوب می‌خواند! چه می‌شد من هم می‌توانستم مثل او نوحه بخوانم!» (1) آن شب تا صبح، پنهانی اشک می‌ریزد و با حسرتِ درس و مشق، به خواب می‌رود. صبح فردا با اراده‌ای که حسرت دیروز در جانش دمیده راهی «مدرسه ناجیان» می‌شود. در عرض ۲ سال درس شبانه، کلاس ششم را تمام می‌کند و در پایان سال دوم، تصدیق کلاس ششم را می‌گیرد. از همین سال‌ها وارد هیات‌های تبریز می‌شود. «یک دفعه دیدم، کل اشعار نیّر را حفظ شده‌ام»! حالا او جوان 18 ساله‌ای است که نه تنها می‌تواند نوحه بخواند بلکه «حفظ نوحه» یکی از دلبستگی‌های هر روزه اوست. در این سال‌ها «کنزالحسین» سیدرضا حسینی معروف به «سعدی زمان» وِرد روزهای بیقراری اوست و سرانجام آن اتفاقی که قرار است شعله در جان نوحه‌خوان جوان بکشد، می‌افتد. آشنایی با شیخ ذاکران، «حاج حسن جهازچی» در یکی از هیات‌های محله امیرخیز او را جدی‌تر به وادی نوحه ترکی و عربی و فارسی می‌رساند. خود حاج‌ فیروز این آشنایی را چنین توصیف می‌کند: دیدم که واقعا حاج‌حسن جهازچی یک مقوله دیگری است. از روی کتاب نمی‌خوانَد. از حفظ می‌خواند و مثل دریا موج می‌زند. از یک نفر که کنارم نشسته‌بود، پرسیدم حاج‌حسن این شعرها را از کجا می‌خواند؟ گفت نَیـّـر داری؟ (2) ...

آخرین خبرها